Saçma Sapanım

Anlamam nedendir bu yaşadıklarım
ama vardır elbet bır sebebı, zamanla anlarım...

Daha fazla sınava tabi olmak istemiyorum artık
gercekten çok sıkıldım...

Sebep sorma bana burda açıklayamam
içimde yaşarım ben yine herzaman olduğu gibi
bıkmadan usanmadan...

Ama çok çok bunalırsam ki bu kadarı yeter
paylaşırım elbet...

Ben hiç bu kadar mutsuz olmamıştım...

Kendime kötülük yapıyorum ben aslında,
Hemde çokçana fazla...

Yol yakınken düşün biraz diyorum bazen
Ama onuda yapamıyorum zor gelıyor belkı
bazı şeyleri kabullenmek.

Yazasımda yok aslında uzun zaman oldu sana uğramayalı...

Bomboş bir alanda ağlayasım var mesela
bağıra çağıra isyan edesim geliyor ara sıra.

Yok yere öfkelenip en ufak bir şeyde ağlıyorum ben.

Kendimi boşluğa bırakasım gelıyor.
Kaybolmak istiyorum...

Çevremdekileri sorguluyorum,
Aslında kendimi sorguluyormuşum her seferinde...

İnsanın hayatında sorunlar hiçmi bitmez
hepmi olumsuz olur?

Benim tek problemim çevremdekileri kırmaktan
fazlasıyla korkmak oldu,
hep kendımden ödün verdim,
hep başkaları için değişmeye çalıştım...
Kendim olmak isterken bambaşka bir ben çıktı sonra ortaya...

Onada alışmaya çalıştım,
Sosyal hayatımdan ödün verdim,
kendimden ödün verdim,
oda yetmedi değiştim
yapılmaması ıstenen şeyleri yapmadım,
Ama yinede benden kötüsü
benden olumsuzu olmadı...

Yapılması gerekenler neydi diye sordum
bocaladım durdum...
Ben yinede bir sonuca varamadım...

Hayattaki tek gerçek varolmak değildi
Hayat herzaman yeni bir şeyler çaldı benden
artıları da oldu ama benden götürdükleri daha çoktu...

Bir karar vermek zorundayım
kendim olmalıyım birazda...
Ya daha fazla yanlışa sürüklenmeli,
yada olduğum yerde durmalıyım...

Sence hangisi?