kısaca ben

Makedonya&sarajevodan 1970 li yıllarda göçen bir ailenin küçükken çöpte bulunduğuu iddia edilen ve ikiz bebekleri ve birtane erkek çocuktan sonraki tesadüfleriyim ben:) 13/08/1987 İstanbul/fatih'te doğmuşum ilk 6 ay kadar babamın yanıma yaklaşmayı bırakın yüzümü göz rengimi dahil bilmezmiş taaki ben ateşler içerisinde ağlarken Baba diye ağlamamla başlamış büyük sevgimiz:) sonra Ailemin en değerli, en kıymetli, en şımarık ve en arsız olanı benmişim ablamlar ve abimlerde her seferinde bunu söylerler :) bir dediğim iki edilmezdi ama keşke o zaman lar teknoloji bu derece ilerlemiş olsaydı benım anlatacaklarımı hakkımdakı bılgılerı benım yerıme annem paylaşsaydı:)

Çok kıskanç bır çocukmuşum anne ve babamı yan yana yurumelerını bırak birlikte yatmalarını engelleyecek kadar :) Ama babamı kımseyle paylasmak istemiyordum hatta bi keresinde yiğenım doğduktan sonra ilgi onun üzerine yoğunlaşmaya başlamıştı ve bende yiğenimi çok kıskandığımdan birgün hep beraber dışarıya çıkacakken kemıklerındekı hassasıyetten dolayı kolu sureklı ıncınır cıkardı ve hastaneye goturulmek zorunda kalırdı sırf gidilmesın diye kasıtlı bir şekılde onu erkenden arabaya indirip kolunu sarstıgımı bılıyorum tabı gunun sonunda ben hariç herkes hastanede :) tabi zaman geçtikçe insan yanlış oldugunu anlıyor ama çocukluk işte :) gel zaman ilkokul, Ortaokul, Lise, Üniversite derken insan hayatı öğreniyor acısıyla tatlısıyla bunları paylaacağımızzz cokk uzunn zamanımız var onumuzde ama herşeye rağmen hayat yaşamaya değer:)