1 Haziran 2010 Salı

Sus pus oldu içim


Susmak istiyorum
İçimdeki yorgunluğu,kırgınlığı
ifade edemiyor kelimelerim...
Sessiz kalıyor yüreğim olan bitene
kimbilir dayanacak gücü kalmadığındandır
Belki bu sessizliğin sebebi...

Somurtmak istiyorum

Herkese kaşlarımı çatıp,
benden uzak durmalarını
istemek
geliyor içimden
ama ben yine susuyorum
...
Sanırım bu aralar
Yapabildiğimin en iyisi bu olsa gerek...

3 yorum:

Unknown dedi ki...

bende susuyorum çünkü ne dersem diyeyim değişmicek bu düzen.Susmam korktugumdan değil yada kabullendiğimden kesinlikle değil.artık daha fazla hayal kırıklıgı yaşatamam yüreğime bu kadarına hakkım yok diye.

Sazan dedi ki...

Sustukça sıra bize geliyor ama Nihal yada aslında sıra bize gelince mi susuyoruz acaba? Ben konuşmamaktan, iç çözülme ve çözümlemelerden sıkıldım diye bu ara her bulduğum ortamda bıcır bıcır ötmekteyim... İçinden nasıl geliyorsa tabii ama, susma işte, yaz en azından, hı?

NihaL dedi ki...

Muyurtumm Fıstıgımm Kıyamam ben sana bu kadar ince düşünme boşwer düzen bu engel olamayız daha fazla hayal kırıklıgı yaşatmamak ıcın daha az düşünmeye çalış kuzum olurmu?...

Sıradan Bir Sazan Konuştukça pek fazla birşey elde edemıyoruz aslında bı bakıma yanlış anlamalara ve anlasılmalara sebep olmak mumkun canım ama tavsıyenı uygulucama daır soz verebılırım bıcır bıcır konusup, sizleride unutmayıp yazıp içimi rahatlatmak sizler tarafından önemsenip yorum almak sanırım en ıyı çok teşekkur ederım...