Nerden nereye :)

Bugün bi arkadaşımızın
postundan esinlenerekten
yazasım geldii şöle uzun uzadıya
bi post ama olmaz olmaz
bu iş olamaz :)

Neysem şimdi ben böyle ailemin
küçücük,fıçıcık içi dolu löp löp yağcık:)
hayırsız evlatları olmaktayım:)...

Benim bi dediğimi
iki etmemişlerdir
mesela tehdıtlerımle :)...
Ama gel gelelim abimde
annemin gözünün nuurudur:)

Valla dıorum bak olmaz böyle bir sevgi...
Resmen sevgi yumukçukları şeklinde
takılıyorlar evde...

Mesela kahve ıcıoruz
veya bişiler yıyoruz
hemen abine koydunmu?
diye bir soru gelıyor...

Koymadım diye takılıyorum
Tabi annem hemen üzülüyor:)...
Düşünün artık annemın ınadına
adam sigarayı ağzına
sürmemışken annem bırakmıyor
die pofur pofur içmeye başladı...

Bir paket kesmiyor
cancazımı bırde akşamları
benden alıyor :)
Hoş bende ondan otlanıom abi kardeş
Geçinip gidioz bir güzel...

Ama abim içmesin yaa ben ona
hiç yakışttıramıorum valla üzülüyorum...
Sen neden o boku yıyosun
demeyın sakın ben yıllardan beridir içiorum:)....

Yaa şimdi benım yıllar yılı bır takıntım var
Ben sandalet giyemiyorum
Sonra parmak arası terlik giyemiyorum...
O kadar çirkin parmaklarım varki yıllar yılı bunun
eziyetini çekmekteyim yazın çorapla oturmanın ne kadar
acı birşey oldugunu bır bılsenız :)
Oje sürdüm yine birşeye
benzemıyor olmayınca olmuyor canım ne yapayım...
Hatta bir keresınde pedikür yapan hatun parmagımı kesmişti
hala onun izlerini taşımaktayım mesela çirkin parmagım
dahada çirkin bir hal aldı tırnagım yamuk uzuyor:( böüüü :(
Yoksa bende isterdim resimdeki ablamız gibi
güzel parmaklara sahip olmayı cici sandaletler giyipp
serin serin dolaşmayı ama nerdee doğuştan şanssızım baksana :)

Sihirli bi güzelliğim yok

o beni peri sanıyor
Hangi hatayı yapsam
silip yine geri sarıyor
Kalbini kırsamda
beni kusursuz biri sanıyor
Bendekide saç o taç görüyor...:)