Bugün biran önce bitsin istiyorum ben,
Çok geçimsiz bir gün aslında
sebep neden ne bilmiyorum.
Keyifsizim sadece...
Eve gittiğimde geçer herhalde,
geçer geçer.Umarım...
Cuma günü,
çok sevdiğim bir arkadaşımın dayısı
vefat ettı. Neşenin akşama doğru aramasıyla
haberim oldu.
Perşembe günü hastaneye yatırmışlardı.
Doktorlar çok hasta oldugunu söylemişlerdi.
Ama bu kadar çabuk olabileceği,
aklımın ucundan geçmezdi.
Çok üzüldüm küçücük çocukları vardı.
hayat dolu bir insandı.
Cuma günü işede gitmedim ben.
Annemle hastaneye gittim.
Diren takmıyorlardı, çözüm değil falan dedi
doktorlar daha bir gün öncesinde.
Sıvının atılmaması tedavinin yarım kalması olucaktı.
ve yenıden amelıyat.
Kesin çözümmü hayır değil.
Öylesine çok sıkıldım öylesine çok üzüldümki
bunu ıfade etmek cok zor.
Cuma aksamı cok agladım,
sabah kalktığımda annemı bulamazsam diye
düşündüm durdum...
Umarım tedavı olabılır,
yenıden amelıyat olmak zorunda kalmaz.
Hoş her gidişinde küçük bir operasyon gecırıyor aslında
sıvının cekılme işlemi falan.
Ama bugünlerde geçicek bunu biliyorum.
Pazar günü Mirayın yanına gittik
Neşeyle baş sağlığı dilemek için.
Zor ya gerçekten zor.
Ordan dönüşte forum İstanbul'a gittim.
Yiğenimin mezuniyet balosu var,
ona elbise bakmak için.
Bakmakla kalmadık tabi aldık.
Polo garage'da elbise çok güzeldi
Çıtırımada çok yakıştı onu aldık.
Hatta kuzenimin düğününede bende
onu almayı düşünüyorum.
Kayıtlara bakarken bunu geçen hafta yazmışım
yayınlamak yerine kaydetmişim.
Bugünde yeni bir post yazmaya hazırlanırken
yayınlamak istedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder