Şubat sevmiyorum seni!!!

Uzun zamandan beridir ben şubat ayını hiç sevmem
Sebebini ise önümüzdeki günlerde yazarım
birkaç gün daha sabredelim..

Bu senede Şubat ayı önceki yıllardan farksız.
Ama yine aynı acımasızlıkta başlangıcını yaptı sağolsun.
Takvimden bir ay kaldırın deseler bana,
Hiç düşünmeden şubat ayı derim!
Çünkü bana karşı çok acımasız,
saygısı yok!
Benimde ona saygım yok sövüyorum her gününe,
Çokta önemli değil aslında,
Oda beni önemsemiyor belli.
Bizimkiside böyle bir ilişki.
Ama herkes şubatı öylesine severki.
Ben sevemedım...
Zorlamı canım sevmıyorum işte...
Canı cehenneme desem haksızlık etmiş olmam herhalde...

Bugün annemin kontrolü vardı,
Pataloji sonuçlarını göstermek için,
Sonuç kanser çıktı be blog.
2.Evresiymiş birde...
Ameliyat olmak zorunda...
Olmazsa sonuç daha kötü,
Olursa tekrar patalojiye giricek
Sonrası, sonrasını yazmak istemem.
Anmakta istemıorum.
Sövesim gelıyor blog.
Yoruldum ben artık...
Ağla ağla içim çıktı...
Çözümmü ağlamak?
Değil elbet.
Ama içim acıyor işte...
Elimde değil...
Beklemekten başka çare yok.
İşte birkez daha anladım,
Ne kadar acımasız olduğunu HAYAT!!!
Benimle bu kadar uğraşma,
Ben seninle uğraşırsam çok kötü olur,
Benle başa çıkamazsın...

Herşey öylesine anlamsızki artık,
Çaresizlik birkez insanın kapısını çaldımı
Bırakmıyor işte...
Hep seninle uğraşıyor.

Sahi Evren sana bir mesaj iletmiştim
Herkes gibi sende beni ciddiye almadın dimi?

Daha gidecek çok yolumuz var
Güzel annem, daha gidecek yolumuz var...